– To świetnie się składa, bo akurat szukam kogoś, z kim mógłbym latać w Specjalnych Oddziałach Międzyplanetarnych. - Tak było, tak! Załogi na wszystkich okrętach floty, niczym szarańcza, dawno już obsiadły omasztowania i pokłady. SMUGONIOWA Czegóż mi pan grozi? Tępo nawet idzie oczewiście korzystny chów owiec poprawnych; najpiękniejsze w tych stronach są właściciela Sławuty. Na plac Unii Lubelskiej wychodzi aleja Szucha, tu zmierza wylot ulicy Puławskiej, Marszałkowskiej i Bagateli oraz paru innych ulic, zamieszkałych w znacznej części przez Niemców, przede wszystkim przez policjantów i gestapowców. któż nie zna jej dumy? –Odpowiedziałem,że w wolnym zrodzonemu stanie wolność najmilszym by mi była fruktem łaski jego. – Przypatrzcie się tamtym koniom! imię własne, ale i ten jest tylko jakiś ogrodnik, jeden z miliona chrześcijan! Że zaś pan Krukowski nie tylko nie oświadczył się o Femcię, lecz nawet podczas koncertu skandalicznie asystował Madzi, więc jedno z dwojga: Albo pan Krukowski jest człowiekiem podłym, na którego nie powinna spojrzeć żadna uczciwa kobieta nie wyłączając Madzi; Albo pan Krukowski jest człowiekiem szlachetnym, który wpadł w sieci zastawione na niego przez Madzię, Stellę, Sataniella i wszystkich miejscowych i zamiejscowych intrygantów. - Nu, a teraz jest - odpowiedział żywo Pauluk - co my widzieli, to i powiemy. Byłem zmordowany bezsennością i wymęczony bezowocnymi usiłowaniami pogrążenia się w sen, czułem nieznośne bóle w stawach, byłem całkiem połamany, dokuczał mi głód, marzyłem o kąpieli, która by pozwoliła mi się pozbyć nieznośnego robactwa, i na domiar wszystkiego nabawiłem się silnego reumatyzmu. POLONIUSZ Tak,albo pochop do zwad,klątw,pijatyk, Gachostwa wreszcie:tak daleko możesz Posunąć swoje kłamstwa. – Milcz! A strąca się u nas szwaczek w przepaść bardzo dużo, więcej niż sumienie społeczeństwa znieść może. Ci słynni seniores zrobili mnie sędzią nad sobą. Na twarzach ci uginają się pod siwymi brwiami i migocącym w powietrzu i karmiąc się ideałem. Pomnik nazwał nocą. Ale miał on Tatoszyka, konia, którego kiedy potrzebował, na glos jego spod mostu przybiegał. Żyj wiecznie, wodzu! - Może jarzębiatka. Może na dawnych polach bitew znalazłbym bodaj kości kamratów.